Do czego służy klej cyjanoakrylowy?
Klej cyjanoakrylowy jest to przezroczysty klej szybkowiążący. Może występować jako rzadka ciecz, gęsta, średnio gęsta i galaretowata substancja. Klej ten, podobnie jak Super Glue, nazywany jest sekundowym. Najlepiej łączy materiały w temperaturze pokojowej. Jest odporny na wilgoć i na temperatury. Klej cyjanoakrylowy ma ostry zapach i jest szkodliwy dla oczu i błon śluzowych. Klej cyjanoakrylowy jest uniwersalny, bo klei praktycznie wszystko, nawet teflon. Jest również bardzo wydajny, bo wystarczy nim minimalnie posmarować powierzchnię przedmiotów, by zostały połączone. Należy smarować nim przedmioty bardzo umiejętnie, żeby nie ubrudzić palców. W razie potrzeby można użyć rozpuszczalnika do klejów cyjanoakrylowych.
Co można kleić klejem cyjanoakrylowym?
Klej cyjanoakrylowy zastyga w ciągu kilku sekund, dzięki temu jest wykorzystywany w przemyśle. Produkt służy do klejenia metali, gumy, drewna, szkła, ceramiki, skóry i papieru. Znakomicie skleja również tworzywa sztuczne. Można go stosować do sklejania materiałów trudnych do klejenia, przez zastosowanie aktywatorów. Niektóre kleje cyjanoakrylowe występują w postaci żelu, co znacznie ułatwia scalanie. Klej cyjanoakrylowe Chester Molecular pozwala na uzyskiwanie wytrzymałych połączeń przy klejeniu materiałów o różnych właściwościach. Produkt jest wygodny w użyciu i odporny na temperatury do ok. 100°C. Zaletami kleju jest: szybkie utwardzanie, wysoka wytrzymałość, wysoka trwałość, brak skurczu spoiny, ekonomiczne zużycie, możliwość klejenia różnych materiałów oraz estetyczne, czyste i mało widoczne spoiny.
Jakie są rodzaje kleju cyjanoakrylowego?
Na rynku jest dostępnych kilka rodzajów kleju cyjanoakrylowego. Wśród nich należy wymienić:
- etylowe ? kleje dające elastyczne złącza na powierzchniach polimerowych. Dobrze łączą kauczuk, gumę, elastomery;
- metylowe ? stosowane do łączenia metali i ferrytów;
- alkoksyetylowe ? kleje, które nie dają efektu tzw. dymienia;
- butylowe ? stosowane do delikatnych tworzyw sztucznych, jak np.: polistyren lub poliwęglan;
- propylowe ? kleje mające właściwości braku silnego dymienia i podwyższoną wytrzymałość mechaniczną.
Jak przygotować podłoże?
Czas przygotowania podłoża i użyty sposób oczyszczenia powierzchni zależy od tego, jaką złącze ma wytrzymałość, stopień odporności złącza na starzenie oraz ile jest zanieczyszczeń na powierzchni. Jeśli trzeba usunąć oleje i inne zanieczyszczenia z powierzchni, stosuje się rozpuszczalnik. Można przedmiot w nim zanurzyć lub też spryskać czy przetrzeć rozpuszczalnikiem. Zanieczyszczenia muszą zostać usunięte przed nałożeniem kleju, żeby złącze było wytrzymałe. Zanieczyszczenia takie jak: brud, olej, warstwy tlenków, rdza, wilgoć, środki rozdzielające, smary i inne niepożądane substancje, uniemożliwiają łączenie przedmiotów klejem.
Na czym polega obróbka ścierna i chemiczna?
Chropowatość jest jak najbardziej wskazana podczas łączenia substratu z klejem. Daje lepszy efekt zakotwiczenia. Powierzchnia poddana obróbce mechanicznej zwiększa siłę łączenia mechanicznego i chemicznego. Chropowate powierzchnie uzyskuje się dzięki obróbce papierem ściernym lub szczotkowaniu czy piaskowaniu. Metody te usuwają zanieczyszczenie powierzchni i słabe warstwy powierzchniowe, przez co podwyższona zostaje energia powierzchniowa i trwalsze jest klejone złącze. Natomiast obróbka chemiczna zwiększa adhezję za pomocą chemicznego trawienia powierzchni. Proces ten umożliwia usunięcie wszelkich tlenków i słabych warstw powierzchniowych, redukujących siłę kleju. Popularnymi metodami obróbki chemicznej jest: fenol, wodorotlenek sodowy, dwuchromian siarkowy, chlorek żelazowy kwasu azotowego oraz azotowego kwasu fluorowodorowego.
